2020
Όλο αυτό που ζήσαμε –
ο φόβος, η αγωνία,
η μοναξιά, η αβεβαιότητα.

Το γάντι: ανάμεσα στη φροντίδα και την απόσταση.
Οι σταυροί: άνθρωποι, όχι αριθμοί. Δεν δηλώνουν τέλος – δηλώνουν παρουσία.

Οι ημερομηνίες:
σκισμένες, μπερδεμένες.

Η φράση
«Τους χρωστάμε τη ζωή μας»
δεν είναι υπερβολή –
είναι ευγνωμοσύνη.

Αυτό το έργο είναι μια προσωπική καταγραφή.
Μια υπενθύμιση ότι το 2020 δεν ήταν απλώς μια χρονιά,
αλλά ένα συλλογικό τραύμα.
Κι ένα μεγάλο ευχαριστώ.

2020

Everything we lived through –
fear, anxiety,
loneliness, uncertainty.

The glove: caught between care and distance.
The crosses: people, not numbers.
They don’t mark an end – they mark a presence.

The dates:
torn, tangled.

The phrase
“We owe them our lives”
is not an exaggeration –
it’s gratitude.

This piece is a personal record.
A reminder that 2020 wasn’t just a year,
but a collective trauma.
And a heartfelt thank you.